اگه یه روزی ازدواج کنم، فقط و فقط بخاطرِ این حسِ گهِ عصراست، که میام خونه و فقط صدای هواکش میاد
اینطور وقتا حس میکنم همه چی طوسیه، و با اینکه یه عالمه آدم دورِ خودم جمع کردم، آدمِ تنهایی ام
البته که به زاویه ی دید بستگی داره و این میتونه تایم طلاییِ من باشه، اما متنفرم ازینکه وقتایی که یه بغلِ کوچیک، خیلی یهویی لازمم میشه، باید دیوار رو بغل کنم.
اندکی حسِ abandon شدن دارم.
یه خسته نباشید به کدبانو ها!...برچسب : نویسنده : khateratetoosi بازدید : 64